Sunday, November 30, 2008

...With Teeth

Έχοντας στάχτη απο καταιγίδες και κεραυνούς στα χέρια, σηκώνομαι και θέλω να σου προσφέρω λίγο έστω φώς απο αυτό που νιώθω στην καρδιά μου, γιατί φώς νιώθω όταν σκέφτομαι τον ήχο της σταγόνας που πέφτει σε ένα μεγάλο λιβάδι χρωμάτων.

Και όταν νιώθω τον ουρανό να σκοτεινιάζει και να με πνίγει, και οι στάχτες δεν φεύγουν απο τα χέρια μου, θέλω απλά να αρπάξω φωτιά, μπλέ, τεράστια, ανθισμένη απο χαρά που δεν λυγίζει απο όλους τους φόβους του κόσμου.



Γιατί όταν νιώθω τα μάτια σου να σκοτεινιάζουν, φοβάμαι.