μέσα σε μια τόση δα επιφάνεια καρφίτσας που διαπερνάει
μεμβράνες και ιστούς και σχισμές γκρίζες
με λεπιδόπτερα που πλέουν σε συνθήκες κενού αέρος
και δίνες που ήρεμα και ανοδικά αγκαλιάζουν λαιμούς
σε μάζες ατελέσφορων προσπαθειών για αρχή
ή για τέλος και ηρεμία με προτροπές για αυστηρότερη κρίση
στη θέση κάθε νέας κυκλικής διαδρομής, πεδίου, αντιρροπής·
ομιλίας, υποχρέωσης, αντιανάσας, επιτέλεσης φύλου, αγωγής
σαν κύματα αρνείσαι να υποχωρήσεις από τις πιο άδειες των θέσεων
μένεις, σε βηματισμούς από κέντρα αλλαγής συνειδήσεων
και στα κελιά με τις πιο μικρές διαστάσεις:
ελευθέρωσέ με από την έκταση των άσαρκων μυών σου.
