Dreamstream

Χθές το βράδυ ονειρεύτηκα πολλά, έναν πανικό απο πρόσωπα, πληροφορίες, αναμνήσεις, θέλω, απορίες και φλεγόμενες εμμονές. Και όπως πάντα, ελάχιστα έμειναν, μόνο η ηχώ απο τους οπτικούς θορύβους που άφησαν αποτυπωμένους σε χαρτιά που πασχίζω να μαζέψω και βρίσκω περπατώντας ξύπνιος.

Πάντα έτσι θυμάμαι τα θραύσματα, περπατώντας, να άλλος ένας λόγος.
Ονειρεύτηκα πως βρήκα το όνειρο που αποθηκεύονται ή εμείς αντλούμε τις μελωδίες που ακούμε όταν κοιμόμαστε και μετά τις ξεχνάμε... Λάθος, ονειρεύτηκα τον λόγο που τις ακούμε, νομίζω πως είχε σχέση με το οτι τις παίρνουμε απο κάπου απο εκεί μέσα, και γιατί τις ξεχνάς μετά, έμαθα ακόμα και πώς να μην τις ξεχάσεις. Αλλά το ξέχασα. Άνθρωποι που περνούσαν απο μπροστά μου και μιλούσαμε, περίεργες λεωφόρους και δωμάτια, πόλεις με κτίρια που αν έμπαινες μέσα τους εισχωρούσες σε μια ιστορία και ποιός ξέρει πώς έβγαινες μετά. Ένα λεωφορείο με έβγαλε καταλάθος σε ένα ξένο και απόμερο μέρος, και με οδήγησαν συμπτώσεις σε συναπαντήματα και σε ασπρόμαυρα γεγονότα, περαστικές μαύρες μορφές διέσχισαν βιαστικά τοίχους και έστριψαν γωνίες, και ονόματα οδών με κυνηγούσαν κρατώντας με αιχμάλωτο σε ένα σύστημα δρόμων, με δόλωμα ένα πάρκο στην μέση του πουθενά, κάνοντας αέναο παιχνίδι με τις αναμνήσεις μου, την ανάσα μου, τον προσανατολισμό μου και αφού έτρεχα για ώρα μια χαμένη και ξεχασμένη σκουριασμένη παιδική χαρά με απείλησε λίγο πρίν εγκαταλείψω τα ξεγελασμένα σοκάκια. Ή συνέβησαν στα αλήθεια αυτά? Πώς έφτασα εδώ και γράφω? Πώς τα θυμάμαι όλα αυτά?

Ο Lustmord να ψιθυρίζει ήχους και μυστικά υπογείων, τα φώτα κλειστά και ένα σωρό υποχρεώσεις, τηλέφωνα, υπενθυμίσεις, πίκρες. Δε γαμιέται συνεχίζω. Αντηχώ σε ένα σακάκι απο πετούνιες στην μέση του πουθενά, και ήθελα δεν ήθελα, ξαναγύρισα σε αυτό. Ξέρω πώς φτιάχνονται οι ρόγες ποδηλάτου, απο ακαταληψίες όπως αυτές, και ας φροντίσω η μοίρα μου τουλάχιστον να με ευλογεί για αυτά τα λάθη/λάδια, όπως τέλος πάντων τα λένε οι νέοι σήμερα. Μάλλον θα προσπαθήσω να γεμίσω και να χορτάσω την ανάγκη μου για το αδιανόητο λίγο πιο ηχηρά:

123, άφησε με να μπώ μέσα, μητέρα, γέλιο, G7, Κωνσταντινουπόλεως, ευχαριστώ ό,τι και αν είστε, αδιέξοδο, proletariaticum, Thibaut De Castries, νυχτοπαρωρίτες, ακαταληψίες, Αλίκη, συμπτώσεις, αδιέξοδο, οπτική μόλυνση, πινακίδες, παραμόρφωση, λέπρα, εξαφάνιση, αηδία, ιδιοφυία, Τ., υποκειμενικότητα εμπειριών, αναδρομική νοθεία, διαφορά τιμών, διασπορά, hollow point, πυρηνικό ολοκαύτωμα, μεταπληροφορία, λίστες, σουπερμάρκετ, ουρές, μετάλλαξη, mainstream, walkstream, φάση έχει.